Dat ik vrouwenvoetbal keek en probeerde niet seksistisch te zijn. Ik vond het geweldig dat dit eindelijk ook serieus genomen wordt. Dus zodra ik geneigd was een opmerking te maken in de trant van ‘zo, die kijkt boos!’, slikte ik die in. Want waarom zouden vrouwen niet boos mogen kijken en mannen wel?
Toch ging het nog niet op alle fronten goed. Waar ik op vastliep was de vraag wat ik moest roepen als iemand een bal verkeerd speelde. Bij mannen roep ik dan meestal: ‘Wat een lul!’ Maar dat kon bij de vrouwen natuurlijk niet. Maar ook zij mochten wat mij betreft uitgekafferd worden, dat leek me wel zo eerlijk en ze hoorden het toch niet. Dat ik toen even ‘Kut!’ probeerde, maar dat deed me wat Brabants aan, zo los. Daarna ging ik over op ‘Kutwijf!’, maar dat vond ik te grof. Dat dekte de lading van alleen een foute bal niet, het klonk meer alsof ze mij persoonlijk iets geflikt hadden, en zo voelde het ook wel maar dat was natuurlijk niet zo. En ‘wijf’ vond ik sowieso niet kunnen want seksistisch, het heeft ook geen mannelijk equivalent.
Dat het toen uiteindelijk ‘Wat een lultje!’, werd. Dat lijkt me voorlopig de beste optie, maar ook daar ben ik nog niet helemaal tevreden mee.