Dat ik een hele grote vaas probeerde schoon te maken, maar dat altijd nogal een klus is. Als ik hem rechtop in de gootsteen zet komt hij boven de kraan uit, dus kan ik er geen water in laten lopen. Daarom moet ik hem schuin houden, maar dan probeer ik wel te zorgen dat mijn hele aanrecht niet ook onder water loopt. Vervolgens moet ik er echt in met een borstel. Mijn hele onderarm en een deel van mijn bovenarm gaan mee. Nu stonk de vaas nogal, ik laat bloemen altijd te lang staan. Dus ik wilde met mijn arm de randen niet aanraken, anders kon ik voor mijn gevoel wel weer gaan douchen daarna. Het voelde een beetje alsof ik zo’n spel met een zenuwspiraal deed, het was schier onmogelijk. En het deed me ook nog aan iets anders denken, maar ik kon er even niet op komen wat. En toen wist ik het: alsof ik een kalf uit een koe aan het trekken was. Maar dan met een stuk minder spectaculair resultaat.
top of page
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
bottom of page