Dat ik me de laatste keer dat ik echt ongegeneerd boos was nog zo goed herinner. Ik was met een bal aan het spelen met mijn beste vriendinnetje, en toen pakte Koen die van ons af. Gewoon om te pesten. Ik probeerde hem terug te krijgen, maar Koen was heel lang dus het enige wat hij hoefde te doen was de bal hoger houden dan ik was. Toen werd ik echt woest, ik kan de onmacht nog voelen. Ik uitte mijn boosheid door hem te stompen en door mijn ondertanden over mijn bovenlip heen te doen, een beetje zoals de onderbeet die mijn hond heeft maar die is er gelukkig niet boos bij (dat denken mensen soms wel, dan lopen ze helemaal om met hun hond als wij eraan komen). Koen was daar destijds echter veel minder van onder de indruk, die begon te lachen en deed mij vervolgens na met zijn mond.
Vóór dit incident zat ik er lekker in als ik kwaad was en vergat ik de rest, was er alleen maar boosheid. Nu ben ik nog wel eens boos, maar nooit meer zonder mezelf ondertussen te monitoren. Indien nodig pas ik wat censuur toe.